بررسی ابعاد حسابرسی اخلاقی در پرستاران بخش­های مراقبت ویژه

چکیده: مقدمه: امروزه پرستاران خصوصاً در بخش­های مراقبت ویژه با چالش­های اخلاقی متفاوتی روبرو می­شوند. اگر این شرایط حل نشود، منجر به پیامدهای جدی برای پرستاران، بیماران و سیستم­های بهداشتی خواهد شد. در روند این چالش­ها پدیده حسابرسی اخلاقی می­تواند نقش مرکزی را در ثبات ارزشهای شخصی پرستاران ایفا نماید. لذا این پژوهش با هدف بررسی پدیده حسابرسی اخلاقی در پرستاران صورت گرفته است. روش کار: مطالعه حاضر پژوهش، مقطعی- تحلیلی است که بروی 211 نفر از پرستاران بخش­های مراقبت ویژه در استان خراسان جنوبی در سال 1394 صوت گرفت. پرستاران به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه پژوهشگر ساخته 36 سوالی با روایی 82/0 و پایایی85/0 جمع­آوری و  توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون­های آماری توصیفی(میانگین ، انحراف معیار، فراوانی...) و تحلیلی (تی تست، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: نتایج نشان می­دهد که میانگین نمره حسابرسی اخلاقی در پرستاران 5/0±27/3 بوده است. بین میانگین حسابرسی اخلاقی با سن و تعداد سال­های خدمت رابطه مثبت و معنی­داری بدست آمد (05/0>P). نتیجه­ گیری: نتایج حاکی از آن است که افراد با تجربه ­تر در محیط کاری با موفقیت بیشتری مراحل حسابرسی اخلاقی را سپری کرده و شاید بتوانند نقش حمایتی نسبت به سایر افراد تیم درمانی­ خصوصاً  افراد کم تجربه داشته باشند.